Lelewel Joachim - Dzieje Polski potocznym sposobem opowiedziane

Dzieje Polski potocznym sposobem opowiedziane

Otto sam w podziwieniu, że to, na co patrzy, przechodzi wszystko to, co o Bolesławie słyszał, złożył radę z przybocznymi panami niemieckimi, których serca przez Bolesława
zjednane były, aby wiedział, jak ma z tak wielkim, jak jest Bolesław, postąpić panem, którego sądził, iż niegodna rzecz była margrabią lub hrabią nazywać i tym sposobem za
sługę swego poczytywać.
Gdy tedy jednego czasu przy uczcie siedzieli, Otto tak dalece uniósł się radością, że wziąwszy cesarską z głowy swojej koronę, na głowę ją Bolesława włożył, a to na znak
przyjaźni i braterstwa, jakie między dwoma sąsiednimi mocarzami trwać powinno.
, Potem zawarł z Bolesławem traktat, w którym uznał go być królem polskim, poczytując go za sprzymierzeńca i obrońcę cesarstwa.
Od posłuszeństwa królom niemieckim zupełnie uwolnił, uręczając, że żadnego prawa rościć nie będą on i następcy jego do posiadłości Bolesława i do zdobyczy, jakie by w
Słowiańszczyźnie poczynił; na ostatek przelał na niego swoją władzę nad świeżo urządzoną hierarchią. Ugoda ta zatwierdzoną została przez papieża.
Na mocy tej umowy Bolesław wkrótce ustanowił nowe biskupstwo lubuskie i wespół z poznańskim poddał go pod archidiecezję gnieźnieńską.
Później Mieczysław II, syn Bolesława, ustanowił jeszcze jedno biskupstwo, to jest kujawskie.
27.
Wojna z Henrykiem II cesarzem
Po tych gnieźnieńskich traktatach Otto do swojego kraju powrócił, przysyłając w darze Bolesławowi relikwie włóczni świętego Maurycego, które
osadzone w dzidzie, miejsce berła w owe czasy zastępującej, były królewskiej dostojności oznaką.
Bolesław tedy przyjąwszy go jako zwierzchniego pana, odprawił go jak przyjaciela i równego. Z tej przyjaźni wiele sobie dobrego można było rokować, lecz niedługo trwała.
Otto III wkrótce umarł, a następca jego Henryk II król niemiecki z Niemcami swoimi przyjacielem Bolesława być nie mógł.