Lelewel Joachim - Dzieje Polski potocznym sposobem opowiedziane

Dzieje Polski potocznym sposobem opowiedziane

Śląscy książęta przez zawiść poddali się królom czeskim, tytułu króla polskiego przybierać nie przestającym, nawet mazowieccy uznali się być królów czeskich hołdownikami.
Raz po razie tylo przygodami nawiedzany był Łokietek.

76. Koronacja
Nadzwyczajnych trzeba było usilności, aby resztę Polski ocalić i zabezpieczyć.
W tej reszcie znalazł Łokietek prawdziwych synów ojczyzny i dokazał, że ta reszta Polski stała się silniejszą aniżeli wszystkie razem księstwa Lechii.
Sam z prawdziwie polską duszą potrafił niezmordowanym staraniem jednać wszystkich serca; potrafił przekonać tych mieszczan, którzy z Niemiec przybyli, aby na ziemi polskiej Polakami
się stali; potrafił przypomnieć równie Małopolanom, jak i Wielkopolanom i księstwom kujawskim, że mają w braterstwie jedno państwo i jedno królestwo składać.
Tym końcem przeniósł z Gniezna korony do Krakowa, do którego wezwawszy, 1319, biskupów i panów z całej Lechii, czyli Polski, odbył uroczystą koronację [1320].
Biskupi, wziąwszy go pod rękę, prowadzili przed ołtarz, gdzie arcybiskup gnieźnieński obnażone barki namaścił poświęconymi olejami, przepasał go szczerbcem Bolesława, którym
z pochew wyjętym uczynił Łokietek w powietrzu krzyż. Potem arcybiskup podał chorągiew, którą zwinąwszy Łokietek oddał chorążemu.
Dopiero arcybiskup przyjąwszy z rąk biskupów koronę bolesławowską włożył ją na głowę Łokietka, w prawą rękę dał mu berło, w lewą jabłko i poprowadził do tronu, na
którym usiadł Łokietek. Powiewał przy nim herb orła białego na tarczy czerwonej, herb, który stale odtąd był herbem królestwa polskiego.
Tak tedy ujrzał naród podźwigniony majestat monarchów swoich i pokochał Łokietka.
Było to w lat prawie 300 od pierwszej Bolesława Wielkiego koronacji (od 1025 do 1319 upłynęło lat 284), a w roku 23 od niedawnej koronacji Przemysława.