Lelewel Joachim - Dzieje Polski potocznym sposobem opowiedziane

Dzieje Polski potocznym sposobem opowiedziane

Stany pruskie i szlachta polska niezmierne na jej poparcie czynili ofiary, ale wojna toczyła się lat kilkanaście.
Przyczyną, że się ta wojna tak długo ciągnęła, były psoty, jakie podówczas Litwa Polszcze wyrządzała, a także i to, że nikt się nie znalazł, co by ją prowadzić umiał.
Sposób wojowania był dorywczy i niedotrwały. Szlachta polska z różnych prowincyj częściami ruszała w pole jak pospolite ruszenie i zawsze się dzielnie sprawiła.
Ale niezadługo, a nade wszystko gdy zima nadeszła, każdy pragnął do domu, ten chciałby matkę uściskać, ów tęsknił do żony i do dziatwy i do domu się rozbiegali.
Była już wówczas znana broń ognista i artyleria, ale szlachta polska, nie lękając się tej broni, niewiele się do niej przykładała.
Jak po innych krajach Europy, tak i Kazimierz w Polszcze płacił kilka tysięcy ćwiczonych cudzoziemców, najwięcej Czechów, którzy dobrą i szykowną piechotę i biegłą artylerię
Składali. Krzyżacy z pomocą Niemców na takież siły zdobyć się mogli.
Podjazdowe utarczki, zdobywanie zamków i miast niszczyło Prusy, nim pokój toruński, 1466, tę wojnę zakończył.
Część dawnego Pomorza Gdańskiego, które Krzyżacy posiedli byli, Warmia i województwo chełmińskie zostały przy Polszcze, reszta Prus właściwych powierzoną została jako
lenność Krzyżakom z obowiązkiem składania hołdu przez wielkiego mistrza zakonu królowi polskiemu.
103. Handel. Dobry byt.
Ubiór
Od owej chwili jak wojna z Krzyżakami ustała, nastały najpomyślniejsze dla Polski czasy.
Podniósł się handel, nade wszystko zbożowy do ujścia Wisły i Dunaju, do Gdańska i Białogrodu i innych portów idący.
Pomnożyły się wszystkich klas ludzi dochody i dostatki, a każdy mógł używać dostatków swoich, jak mu się podobało.
Szlachta gnuśniała cokolwiek, domowymi zajęta wygodami, siedziała u zwierciadła i włosy trefiła.